با خدا دعوا کردم با هم قهر کردیم

فکر کردم دیگه دوسم نداره

رفتم تو رختخواب چند قطره اشک ریختم خوابم برد

صبح که بیدار شدم مامانم گفت

نمیدونی از دیشب تا صبح چه بارونی میومد

این روز ها.........

کسیو به قلبم راه نمیدم!!!!!!!!!!

چون.......

دارم جاهایی رو که عشق قبلیم خراب کرده.........

از نو می سازم

وقتی سگها در بیابان از گرگ ها رشوه میگیرند!

وقتی مترسک ها در مزرعه با کلاغ ها تبانی میکنند!!!

دیگر از "وفایِ آدم ها" چه اتنظاری است ...!!!

دیگر همه " نقطه ضعفم " را فهمیدند

از من که چیزی میخواهند

جان تو را قسم میخورند

صــــدات میکردم ....

این جــــانی که اول اسمت میذاشتـــــی و جواب میــــــدادی ....

جـــــانم رو مـــــیگرفت ...

کــــــــــــــــــــــاش

نمیــــــــــــــــزدی

این حـــــــــــرفها رو ....

دل من جنبـــــــه نداشت!

دارد دَمـــــــــــار از ...

روزگــــــــارم دَر میاورد ....

دیـــــگر نه اشکهــــایم را خواهی دید

نه التمــــــاس هــــایم را

و نه احســــاســـات این دل لعنتــــی را

به جــــای آن احســــاســـی که کشتــــــی

درختــــــی از غـــــــــرو کاشتم ...

می نوشم

نه چای نیست

قهوه هم نیست

حتی شوکران هم نیست

اما تلخ است

تلخ تر از انچه تصورش را کنی

سال ها قهوه ها را تلخ نوشیدم

چای را هم

من اینبار ثانیه های دور از او را می نوشم و نفس میکشم

و این تلخ فرق دارد

این تلخ جان فرساست

میگن سختی ها نمک زندگی اند!

اما هیشکی نفهمید واسه من که خاطراتم زخمی است!

این نمک شوری نداره! مزه ... درد ... میده!

دل هیچکس نمیسوزد به حال غمناکم

مگر سوزد

همان شمعی که می سوزد سرخاکم

ای اشک ، آهسته بریز که غم زیاد است

ای شمع ، آهسته بسوز که شب دراز است 

 امتحان آیین نامه داشتم

سرهنگ پرسید:دور زدن کجا ممنوعه؟

گفتم تو عالم رفاقت

لبخند زد و گفت پیاده شو قبولی

سلامتی هرچی بامرامه

چوپانی را پرسیدند :

روزگار چگونه است؟

پاسخ داد :

گوسفندانم را که پشم چینی کردم ، بیشترشان گرگ بودند.!

خوشحالم که بردم

چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت

خوشحالم که باختی

چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت

صدای شکستن قلبم را نشنیدی چون غرورت بیداد میکرد

اشک هایم را ندیدی،چون محو تماشای باران بودی

ولی امیدوارم آنقدر در آینه مجذوب نشده باشی که حد اقل

زشتی دیو خود خواهیت را ببینی

باشد که با دیگران چنین نکنی،که با من کردی

در درون ذهن من هرگز نمیمیرد کسی

مرگ احساس مرا ماتم نمیگیرد کسی

رفته ام من سالها از خاطرات این و آن

یک سراغ ساده هم ازمن نمیگیرد کسی

دلم سفر می خواهــــد ...

نه برای رسيدن به جایی ....

فقط دلتنگ رفتنم ...

کـــــــــارم

از یکی بود و یکی نبود گذشت

سهم من همیشه این بود :

یکی بود یکی نابود

غَـــلَـــط کَـــرבه هَـــر کــــے گُـــفـــتــــﮧ

! مَـــכּ بَـــرآے تُـــو تَـــره هَـــم פֿـــورב نِـــمــیــکُـــنَـــم

.مَـــכּ  بَـــرآے تُـــو פֿـِــیـــلــــے چـــیــزهـــآ פֿـــورב مـــیـــکُـــنَـــــم

: مَـــثَـــلا

، בَنـــבפنــآت یــآ פَـــتــے قَـــلَــم پــآهــآت

. اَگــﮧ یــﮧ بــآر בیــگـــﮧ بــیــآے سَـــمــتَــم

مهـــــ ـــــ ــــم نـیـســــــــ ـتــ

ایــن در بــﮧ کــدامـ پاشنــــــ ــــﮧـ مــےچرخـــــــــ ـد . . ،

 مهم تویــــــــ ــــے . .

کــﮧ نــﮧ مـ‌ـ ے آیـــــ ــے، نــﮧ مـ‌ـــــ ــــــ ــے روـے . . .!

توسط: ❀زهــــرا ❀

خیلی مواظب باش!!!

اگه باشنیدن صداش دلت لرزید…

اگه از بدی هاش فرار نکردی و موندی…

دیگه تمومه…!!!

اون شده همه ی دنیـــــــــــــــــــات

دفتر عشـــق كه بسته شـد 
دیـدم منــم تــموم شــــــــــــــــــــــــدم 
خونـم حـلال ولـی بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدون 
به پایه تو حــروم شــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم 
اونیكه عاشـق شده بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود 
بد جوری تو كارتو مونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد 
برای فاتحه بهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت 
حالا باید فاتحه خونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد 
تــــموم وســـعت دلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو 
بـه نـام تـو سنــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد زدم 
غــرور لعنتی میگفــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت 
بازی عشـــــقو بلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم 
از تــــو گــــله نمیكنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم 
از دســـت قــــلبم شاكیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم 
چــرا گذشتـــم از خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــودم 
چــــــــراغ ره تـاریكـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیم 
دوسـت ندارم چشمای مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن 
فردا بـه آفتاب وا بشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه 
چه خوب میشه تصمیم تــــــــــــــــــــــــــــــــو 
آخـر مـاجرا بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــشه 
دسـت و دلت نلــــــــــــــــــــــــرزه 
بزن تیر خـــــــــــــــــلاص رو 
ازاون كه عاشقـــت بود 
بشنواین التماسرو 
............... 
......... 
.... 
.

روزهـــا...
روزهـــــای پـایـانــــ ــــ ـــ ــی ست
ساعت هـــا...
سـاعت هـــای رو بـه اتمــــــــــ ــــــــــــــــــــ ــــــــــ ــــــــــام است
دقـــــایـق...
دقـایقـــــی غمنــــــــــــــــــــــ ــــــــــــاک است
ثـانیــه هـــا...
ثـانیـــــه هـای رفتـــــــــ ـــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ ــــــــــــــــن است
لحظــه هــا...

دلم برات تنگ میشه
باهات زیاد خاطره داشتم..
باهات زیاد جنگیدم...
تورو بستن! خاطرات ِ من و دفن کردن...
از یاد نمیری..
خیلی ها باهات زندگی کردن..!
امروز وقتی رفتم تا دوباره بنویسم!
پرده اشک تو چشام کنار نرفت ...
دارم زار میزنم... واسه تمام روزهایی که با تو
دردو دل کردم..
دوست داشتم..

سال ها عاشق یک شخص مجازی سخت است



در خیالات خودت قصر بسازی، سخت است 


مثل این است که کودک شده باشی، آن وقت- 


هی تو را باز نگیرند به بازی، سخت است 


اینکه دنبال کنی سایه ی مجهولی را 


تا به هم خوردن خط های موازی، سخت است 


اینکه یک عمر بدون تو قدم بردارم 


بین دروازه ی سعدی و نمازی، سخت است 


گاه جغرافی چشمان تو خیلی ساده ست 


گاه اثبات تو از راه ریاضی، سخت است 


زیر پیراهن گل مخملی ات پیچیده ست 


عطر نارنج ولی دست درازی، سخت است

خوش آمــ‗__‗ـدی..
قدمت روی چشـ‗__‗ـم هایم..

بسـ‗__‗ـاط قهوه ام مهیاست..
.
.
کفشهایتـ‗__‗ـــ..

کفشهایتـــ را امــــــــا…

پنهـ‗__‗ـاטּ می کنـــم..

خیال رفتـ‗__‗ــטּ را از سر بیروטּ کنـــ

 روزی از راه آمدم اینجا ساعتش را درست یادم نیست
دیدم انگار دوستت دارم علّتش را درست یادم نیست
چشم من از همان نگاه نخست با تو احساس آشنایی کرد
خنده اَت حالت عجیبی داشت حالتش را درست یادم نیست
زیر چشمی نگاه میکردم صورتت را و در خیال خودم 
می زدم بوسه بر کنار لبت لذّتش را درست یادم نیست
آن شب از فکر تو میان نماز، بین آیات سورۀ توحید
لَم یَلِد را یَلِد ولَم خواندم رکعتش را درست یادم نیست
باورش سخت بود و نا ممکن که دلم بوی عاشقی می داد
پیش از این او همیشه تنها بود مدّتش را درست یادم نیست
مانده بود از تمام خاطره ها یک نفر در میان آئینه 
اسم او ....بود اما شهرتش را درست یادم نیست
خواب تو خواب هر شبم شده بود راه تعبیر آن سرودن شعر
یک غریبه همیشه پیش تو بود صورتش را درست یادم نیست
عادت عشق دل شکستن بود و مرا عاشق نگاه تو کرد 
واقعاً او چه خوب می دانست عادتش را درست یادم نیست
عاقبت او بین آئینه بی خبر رفت و در شبی گم شد
چون لیاقت نداشت یا اینکه جرأتش را درست یادم نیست.

 خمیازه های کش دار / سیگار پشت سیگار * شب گوشه ای به ناچار / سیگار پشت سیگار
این روح خسته هر شب / جان کندنش غریزیست * لعنت به این خودآزار / سیگار پشت سیگار
پای چپ جهان را / با ارّه ای بریدن. * چپ پاچه های شلوار / سیگار پشت سیگار
در انجماد یک تخت / این لاشه منفجر شد * پاشیده شد به دیوار / سیگار پشت سیگار
بر سنگفرش کوچه / خوابیده بی سرانجام * این مرده کفن خوار / سیگار پشت سیگار
صد صندلی در این ختم / بی سرنشین کبودند * مردی تکیده بیزار / سیگار پشت سیگار
تصعید لاله گوش / با جیغهای رنگی * شک و شروع انکار / سیگار پشت سیگار
مُردم از این رهائی / در کوچه های بن بست * انگارها نه انگار / سیگار پشت سیگار
این پنچ پنجه امشب / هم خوابگان خاکند * بدرود دست و گیتار / سیگار پشت سیگار
ماسیده شد تماشا / بر میله میله پولاد * در یک تنور نمدار / سیگار پشت سیگار
صد لنز بی ترحم / در چشم شهر جوشید * وین شاعران بیکار / سیگار پشت سیگار
در لابه لای هر متن / این صحنه تا ابد هست * مردی به حال اقرار / سیگار پشت سیگار
اسطوره های خائن / در لابلای تاریخ *خوابند عین کفتار / سیگار پشت سیگار
عکس تو بود و قصّه / قاب تو بود و انکار * کوبیدمش به دیوار / سیگار پشت سیگار
مبهوت رد ِدودم / این شکوه ها قدیمیست * تسلیم اصل تکرار / سیگار پشت سیگار
کانسرو شعر سیگار / تاریخ انقضاء خورد * سه ، یک ، مُمیز ِ چهار / سیگار پشت سیگار
ته مانده های سیگار / در استکانی از چای * هاجند و واج انگار / سیگارپشت سیگار
خودکار من قدیمیست / گاهی نمینویسد * یک مارک بی خریدار / سیگار پشت سیگار

فریاد من از داغ توست ، اینگونه خاموشم نکن ،

حالا که یادت میکنم ، دیگر فراموشم نکن . . .

 نـشـستـه ام به یاد کودکی هایم

دور غلط ها یک خط بسته می کشم

دور تو … !

 خدا را با عظمت خودش صدا بزن و چشماتو ببند دستتو بذار روي قلبت

اونوقت خدا رو حس مي كني كه داره صدات ميزنه

حالا دلت لرزيد ؟

حالا باور كردي خدا توي دل خودته؟

حالا فقط كافيه با خودت يه سبد تمنا ببري...

تا با يك سبد پر از رحمت بر گردي ...

پس پنجره را باز كن تا خدا را صدا بزني تا بگوئي چقدر دوستش داري

اگر آن قدر كوچكي يا خسته كه دستت به دستگيره پنجره نمي رسد تا بازش كني

آهسته خدا را صدا بزن تا پنجره را باز كند تا بگويد چقدر دوستت دارد...

ابراهیم نیستم

اما غرورم را قربانی کسی کردم که ارزش گوسفند هم نداشت

آنقدر تنهایم که کسی نیست

 صندلی را از زیر چوبه دارم بکشد

 من عاشقانه هایم را روی همین دیوار مجازی مینویسم
از لج تو...
از لج خودم...
که حاضر نبودیم یک بار
این هاراواقعی بهم بگوییم
که : دوستت دارم
که : دوستم داری 

 تقدیم به تو!!
این منم
دختری تنها
سیگار تلخی به دست
نگاهی سرد
روی صندلی تنها
زیر باران
دود می کنم سیگارم را
به یاد تو
و 
می سوزم 
همچون تنباکوی سیگارم 
با یاد چشمانت
راستی 
حالا نگاهت مال کیست؟؟
او؟؟؟
حرامش باد!!!
آن نگاه گرمت
بر چشمانش!!!!!

 از قهوه ی اسپرسو هم تلخ تر است!!
زمانی که
تو و او
می شوید
ما
و من میشوم
او

 تنها رفیق واقعی ام
که هیچ وقت از پشت خنجر نزد
سیگارم بود!!!
با این که می دانست زیر پایم له می شود!!!
باز هم به پایم سوخت!!!

 حـقـیـقـت دارد !

کافـی سـت چــمـدان هــایــت را ببــندی

تــا حــاضـر شــونــد ، هـمه

بـــرای ِ از یـــاد بــُـردنــت !

آنـکه بــیشتـر دوستـت میــدارد ، زودتــــر !!!

 هی فلانی ؟!
تمام کتاب هایم را ریختم کف اُتاق !
دانه دانه ورق زدم ، کلنجار رفتم !
در هیچ لغت نامه ای هیچ واژه ای نبود تا حماقت دلم را توجیه کند . . . !

 یادمان باشد که ،
من می‌‌توانم خوب، بد، خائن، وفادار، فرشته‌خو یا شیطان‌ صفت باشم ،
من می توانم تو را دوست داشته یا ازتو متنفر باشم،
من می‌توانم سکوت کنم، نادان و یا دانا باشم،
چرا که من یک انسانم، و این‌ها صفات انسانى است.
و تو هم به یاد داشته باش:من نباید چیزى باشم که تو می‌خواهى ، من را خودم از خودم ساخته‌ام،
تو هم به یاد داشته باش
منى که من از خود ساخته‌ام، آمال من است،
تویى که تو از من می سازى آرزوهایت و یا کمبودهایت هستند.
لیاقت انسان‌ها کیفیت زندگى را تعیین می‌کند نه آرزوهایشان
و من متعهد نیستم که چیزى باشم که تو می‌خواهى

و تو هم می‌توانى انتخاب کنى که من را می‌خواهى یا نه
ولى نمی‌توانى انتخاب کنى که از من چه می‌خواهى.
می‌توانى دوستم داشته باشى همین گونه که هستم، و من هم.
می‌توانى از من متنفر باشى بى‌هیچ دلیلى و من هم ،
چرا که ما هر دو انسانیم.
این جهان مملو از انسان‌هاست ،
پس این جهان می‌تواند هر لحظه مالک احساسى جدید باشد.
تو نمی‌توانى برایم به قضاوت بنشینى و حکمی صادر کنی و من هم،
قضاوت و صدور حکم بر عهده نیروى ماورایى خداوندگار است.
دوستانم مرا همین گونه پیدا می کنند و می‌ستایند،
حسودان از من متنفرند ولى باز می‌ستایند،
دشمنانم کمر به نابودیم بسته‌اند و همچنان می‌ستایندم،
چرا که من اگر قابل ستایش نباشم نه دوستى خواهم داشت،
نه حسودى و نه دشمنى و نه حتی رقیبى،
من قابل ستایشم، و تو هم……
یادت باشد اگر چشمت به این دست نوشته افتادبه خاطر بیاورى که آن‌هایى که هر روز می‌بینى و مراوده می‌کنى همه انسان هستند و داراى خصوصیات یک انسان، با نقابى متفاوت، اما همگى جایزالخطا.

 پيش از اينها فكر مي كردم خدا
خانه اي دارد ميان ابرها
مثل قصر پادشاه قصه ها
خشتي از الماس و خشتي از طلا
پايه هاي برجش از عاج و بلور
بر سر تختي نشسته با غرور
ماه، برق كوچكي از تاج او
هر ستاره،پولكي از تاج او
اطلس پيراهن او، آسمان
نقشِ روي دامن او، كهكشان
رعد و برق شب، طنين خنده اش
سيل و طوفان، نعره ي توفنده اش
دكمه ي پيراهن او ، آفتاب
برق تيغ و خنجر او ، ماهتاب
هيچ كس از جاي او آگاه نيست
هيچ كس را در حضورش راه نيست
پيش از اينها خاطرم دلگير بود
از خـــــدا ، در ذهنم اين تصوير بود
آن خدا بي رحم بود و خشمگين
خانه اش در آسمان ، دور از زمين
بود ، اما در ميان ما نبود
مهربان و ساده و زيبا نبود

در دل او دوستي جايي نداشت
مهرباني هيچ معنايي نداشت
هر چه مي پرسيدم ، از خود ، از خدا
از زمين ، از آسمان ، از ابرها
زود مي گفتند:اين كار خداست
پرس و جو از كار او كاري خطاست
هر چه مي پرسي ،جوابش آتش است
آب اگر خوردي، عذابش آتش است
تا ببندي چشم كورت مي كند
تا شدي نزديك ، دورت مي كند
كج گشودي دست ، سنگت مي كند
كج نهادي پاي ، لنگت مي كند
تا خطا كردي ، عذابت مي كند
در ميان آتش ، آبت مي كند...
با همين قصه ، دلم مشغول بود
خواب هايم ، خواب ديو و غول بود
خوب مي ديدم كه غرق آتشم
در دهان شعله هاي سر كشم
در دهان اژدهايي خشمگين
بر سرم بارانِ گُرزِ آتشين
محو مي شد نعره هايم ، بي صدا
در طنين خنده ي خشمِ خدا...
نيّت من ، در نماز و در دعا
ترس بود و وحشت از خشم خدا
هر چه مي كردم ، همه از ترس بود
مثل از بر كردن يك درس بود
مثل تمرين حساب و هندسه
مثل تنبيه مدير مدرســــــه
تلخ ، مثل خنده اي بي حوصله
سخت، مثل حلِّ صدها مسئله
مثل تكليف رياضي سخت بود
مثل صرفِ فعل ماضي سخت بود
تا كه يك شب دست در دست پدر
راه افتادم به قصد يك سفر
در ميان راه ، در يك روستا
خانه اي ديدم ، خوب و آشنا
زود پرسيدم : پدر ، اينجا كجاست؟

گفت: اينجا خانه ي خوب خداست!
گفت اينجا مي شود يك لحظه ماند
گوشه اي خلوت، نمازي ساده خواند
با وضويي ، دست و رويي تازه كرد
با دل خود، گفت و گويي تازه كرد
گفتمش: پس آن خداي خشمگين
خانه اش اين جاست؟ اين جا ، در زمين؟
گفت : آري، خانه ي او بي رياست
فرش هايش از گليم و بورياست
مهربان و ساده و بي كينه است
مثل نوري در دل آيينه است
عادت او نيست خشم و دشمني
نام او نور و نشانش روشني
خشم، نامي از نشاني هاي اوست
حالتي از مهرباني هاي اوست
قهر او از آشتي، شيرين تر است
مثل قهرِ مهربانِ مادر است
دوستي را دوست، معني مي دهد
قهر ما با دوست، معني مي دهد
هيچ كس با دشمن خود، قهر نيست
قهريِ او هم نشان دوستي است...
تازه فهميدم خدايم، اين خداست
اين خداي مهربان و آشناست
دوستي ، از من به من نزديك تر
از رگ گردن به من نزديك تر
آن خداي پيش از اين را باد برد
نام او را هم دلم از ياد برد
آ ن خدا مثل خيال و خواب بود
چون حبابي، نقش روي آب بود
مي توانم بعد از اين، با اين خدا
دوست باشم، دوست، پاك و بي ريا
مي توان با اين خدا پرواز كرد
سفره ي دل را برايش باز كرد
مي توان درباره گل حرف زد
صاف و ساده، مثل بلبل حرف زد
چكه چكه مثل باران راز گفت
با دو قطره ، صد هزاران راز گفت
مي توان با او صميمي حرف زد
مثل ياران قديمي حرف زد
مي توان تصنيفي از پرواز خواند
با الفباي سكوت آواز خواند
مي توان مثل علف ها حرف زد
با زباني بي الفبا حرف زد
مي توان درباره هر چيز گفت
مي توان شعري خيال انگيز گفت
مثل اين شعر روان و آشنا:
«پيش از اين ها فكر مي كردم خدا...»

 عشق زیباست اما غم دارد
عشق زیباست اما دل را می سوزاند
عشق زیباست اما نفسهای خسته ، دیگر تاب تحمل غمش را ندارد
عشق زیباست اما دیوانگی هم عالمی دارد
عشق تار و پود شکسته قلب را جلا می دهد 
عشق قلب بیقراری را طوفانی می کند
عشق تنها امید قلب یک عاشق است
عشق مقامی بس عظیم و والا دارد
عشق معنای تمام زندگی یک عاشق است
عشق دل را بیقرار می کند و چشم را گریان 
چشم هایی که برای عشق ، اشک می ریزند ، بسیار مقدس هستند
عشق صدای تیک تاک قلب عاشق است
قلبی که هر لحظه احساس می کند در حال خاموش شدن است
عشق صدای نبض زندگی است
زندگی و دار و ندار یک عاشق ، در عشقش خلاصه می شود
ای کاش معنای واقعی عشق را درک می کردیم
ای کاش هر لحظه ای با عشق نفس می کشیدیم
ای کاش فاصله ها را با رنگ زیبای عشق ، زیباتر می دیدیم
ای کاش عشقی وجود داشت که هیچگاه از بین نمی رفت
ای کاش تمام عشقهایمان جاودان بود و زیبا
ای کاش زیبایی و پاکی عشق را درک می کردیم
عشق زیباست به زیبایی و پاکی یک نگاه ساده 
عشق مقدس است به تقدس یک قلب عاشق و شیدا
عشق تکان دهنده است حتی اگر یک عشق خیالی باشد
حتی اگر سکوتی بس عظیم در آن نهفته باشد
عشق زیباست حتی اگر تنها یادگار از عشق ، حسرت جدایی باشد
عشق دوست داشتنی است حتی اگر زیر بار غم عشق ، شکسته شویم
عشق مقدس است حتی اگر رویایی بیش نباشد
ای کاش می شد حرف یک عاشق رااز نگاهش خواند
و صدای قلب بیقرارش را شنید
عشق را دوست دارم حتی اگر عاشق بودنم جرمی بیش نباشد.............
حال به نظر شما عشق یعنی .......؟

 ساعت از نیمه شب گذشته است و من به این می اندیشم :

 از دل برود هر انکه از دیده برفت؟؟؟؟؟

نه....هر انکه از دیده برفت بر دو چشم بسته ی یار نشست

 کنار حوصله ام بمان... اگر نباشی دلم که هیچ دنیا هم تنگ میشود.